نام فیلم: عشق در بعداز ظهر (LOVE IN THE AFTERNOON)
کارگردان: بیلی وایلدر
فیلمنامه: یال دایموند، بیلی وایلدر. برمبنای رمان «آرین» نوشته کلود انه.
فیلمبردار: ویلیام ملور
موسیقی: فرانتس واکسمن
بازیگران: گاری کوپر، ادری هپبرن، موریس شوالیه…
سیاه و سفید، ۱۳۰ دقیقه، ۱۹۵۷

«فیلمی درباره عشق»
آرین (هپبورن) دختر جوانی است که با پدر کاراگاهش (شوالیه) زندگی می کند و درباره پرونده های او بسیار کنجکاو است. کنجکاوی درباره پرونده مرد ثروتمندی به نام، فلانگان (کوپر) او را وارد ماجرایی می کند…

من دختر بعدازظهر هستم…
اولین چیزی که درمورد فیلم عشق در بعدازظهر، از همان اوایل فیلم فهمیدم این بود که با فیلمی متفاوت از دیگر آثار «بیلی وایدر» روبرو هستم. داستان فیلم در کشور فرانسه می گذرد؛ فضا و ساختاری مشابه به فیلم های اروپایی دهه ۵۰ دارد… عشق در بعدازظهر، شروع خوبی دارد و تماشاگر از ابتدای فیلم شاهد دیالوگ های بامزه ای است که این هم مانند بیشتر آثار وایلدر توسط یکی از بازیگران بر روی تصویر شنیده می شود. همانطور که می دانید «بیلی وایلدر» قبل از آنکه یک فیلمساز بزرگ باشد، یک فیلمنامه نویس بزرگ بود؛ داستان و فیلمنامه در فیلم های او از اهمیت خاصی برخوردار هستند و حرف اول را می زنند. این فیلم هم که یکی از کمدی های رمانتیک «وایلدر» است (نخستین کار مشترک با دایموند در فیلمنامه) دارای داستان خوبی است با ظرایف و شوخ طبعی های خاص خود او… جدای از کارگردانی استادانه بیلی وایلدر؛ مهمترین ویژگی این فیلم حضور بازیگران خوب و حرفه ای در آن است: «گری کوپر» بزرگ و باتجربه در آن، «ادری هپبرن» جوان با آن چهره معصوم و دوست داشتنی (که یکی از نقاط قوت فیلم است) و «موریس شوالیه» در نقش کاراگاه که می درخشد… و البته بازیگران فرعی فیلم که نقش خود را به نحو عالی ایفا می کنند (که این هم باز به کارگردانی و فیلمنامه برمی گردد!) در کل باید گفت که بازی ها در این فیلم بی نقص هستند و تماشاگر را شگفت زده می کنند!
عشق در بعداز ظهر، جزئیات فراوانی دارد که باید حتما ببینید تا به آنها پی ببرید. صحنه پایانی فیلم همیشه در یاد می ماند. صحنه ای که در ایستگاه قطار جایی که «کوپر» سوار قطار شده و از «هپبورن» می خواهد خداحافظی کند. واکنش «هپبرن» با آن دیالوگ ها، نگاه های «کوپر»، باورتان نمی شود!

«بیلی وایلدر» فیلمسازی بزرگ است که جایگاه مهمی در تاریخ سینما دارد و نمی توان به سادگی از آن گذشت. آثار او را باید دید، فیلمنامه ها و زندگی او را باید بررسی کرد. بررسی زندگی وایلدر و آثارش یک نمونه جالب است درباره چگونگی واکنش ذهن خلاق هنرمند نسبت به واقعیات زندگی، چون نشان می دهد که دیدگاهها و مولفه های یک هنرمند، از چه راه هایی می تواند به آثارش راه یابد.